(bifur'ka:si) v. (–s) [Fr. < Lat. bis, twee + furca, gaffel]
1. Eig. gaffelvormige splitsing in twee takken : de – van een ader, rivier, weg, spoorlijn.
2. Metn. plaats waar de bifurkatie begint.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
