is de verzamelterm voor de diverse methoden die in de oudheid zijn ontwikkeld om grote hoeveelheden informatie in het geheugen op te slaan om die te kunnen reproduceren. Vooral in rabbijnse kring ontwikkelde men allerlei geheugensteuntjes om de uitgebreide traditiestof te kunnen memoriseren en zo de overlevering voor latere generaties te bewaren.
Mnemotechnische memorisatie van tradities is de belangrijkste aanleiding voor de vaak steno-achtige telegramstijl van de rabbijnse literatuur.