oudste zoon van LAMBERTUS, volbragt zijne studien te Leuven, Parijs en Bolonien, en was, naar van hem getuigd wordt, in de Latijnsche en Grieksche taalen zeer geleerd. Hij overleed in het jaar vijftien honderd vijf-en-zeventig.
Zijn dood word toegeschreeven aan zijn onophoudelijk letterblokken, waaraan hij zig te vroegtijdig had overgegeeven. Want nog een kind zijnde, was hij, wanneer hij schreide, met niets anders dan met een boek te stillen. Tot onderscheid van jaaren gekomen zijnde, verkreeg hij G. MARCOPEDIUS tot Leermeester. Zijne uuren van den dag waren door hem verdeeld op deze wijze: van ’s morgens van zeven tot elf uuren studeerde hij. Na den maaltijd was hij, een uur of twee, met lichaamlijke oefeningen bezig, en keerde dan tot zijne boeken te rug, die hij zelden vóór laat in de nacht verliet. Dewijl hij van zijne goederen konde leeven, zocht hij nooit eenig ampt. Onder zijne schriften ziin meest bekend, zijne Gedichten, in vier boeken, en zijne Wijze om de Grieksche Schrijvers gemaklijk te verstaan en te verbeteren.
