De cultuuropvatting, waar technologie het liefst centraal staat, maar als dat niet mogelijk is (zoals bij de liefde), toch een zo groot mogelijke rol speelt. Waarom zou je bijvoorbeeld de MonaLisa in Parijs gaan bekijken als het ook elektronisch kan? Waarom duf naar een tv-serie kijken als je (dankzij technologie) ook interactief zelf in een 'tv-serie' op Internet kunt deelnemen? Met technologie onder handbereik wordt het allemaal veel boeiender.
Er zijn boeken over volgeschreven (veel ervan is op Internet te raadplegen) en er zijn verschillende substromingen met onderscheiden visies op het begrip 'cyberculture' (zie onder andere de verschillende interpretaties als het gaat om de 'computer underground'). Eén van de sterkste invloeden is (alweer) de wereld van de science-fiction: omdat iedereen via Internet alle culturen van de wereld met elkaar kan delen, zal er op termijn geen sprake meer zijn van diverse culturen, maar slechts één cultuur, waar alles in ondergebracht kan worden (dankzij technologie).
Een stapje verder gaat de opvatting dat de wereld gedomineerd wordt (of: zal worden) door technologie in handen van regeringen en multinationale bedrijven, maar dat er 'randgroepen' zullen blijven bestaan die zich tegen dergelijke machten zullen blijven verzetten en hiertoe in staat blijven dankzij technologie.
Een gemeenschappelijke noemer binnen al die 'stromingen': alles wat niet met technologie te realiseren is, is fout, saai en voor een uitstervend deel van het menselijk ras. En er is weinig dat niet met technologie kan en je ogen ervoor sluiten is bijna synoniem aan het jezelf buiten de maatschappelijke orde plaatsen.
