In het sociaal recht: persoon die door een van buiten komende oorzaak het gebruik van één of meer lichaamsdelen in belangrijke mate moet missen (Sociaalrechtelijk Wdb. 1977, 166); invalide, minder-valide; gebrekkige.
De onpartijdige bond van Gebrekkigen en Verminkten bestaat 40 jaar, Gazet v. Antw. 5/7/1977.
De Belgische Verminkte. Orgaan van het „Nationaal Verbond der Verminkte en Invalide Militairen van de Oorlog”, Verminkte juni 1978.
Opm.: In de standaardt. volledig verdrongen door de genoemde synoniemen (freq. 0).
Sam.: oorlogsverminkte (Wdl.), oorlogsinvalide; hierbij:
- grootoorlogsverminkte (Om 15.32 u. waren de koning en de koningin, die ... zich eerst hadden opgehouden bij de grootoorlogsverminkten, op de tribune, Gazet v. Antw. 22/7/1977).
