een forse boom, die tot 60 m hoog wordt. Men noemt hem ook wel witte spar vanwege zijn gladde, witachtige schors, in tegenstelling tot de spar, die een rode schors heeft.
De naam zilverspar heeft hij te danken aan het feit dat de stompe naalden aan de onderzijde twee witte, met was gevulde overlangse strepen vertonen. In tegenstelling tot de spar heeft hij rechtopstaande kegels, waarvan de schubben bij het rijpen van de kegel loslaten van de as, die dan vaak nog verscheidene jaren blijft zitten. De zilverspar is een veeleisende naaldboom; hij verlangt een warme, vruchtbare grond en veel waterdamp in de lucht. Ons land ligt ten noorden van het natuurlijk areaal van deze boom, ofschoon hij hier wel, maar dan aangeplant, voorkomt. Het Zwarte Woud heeft zijn naam te danken aan de donkere zilversparbossen, die zijn hellingen bekleden.
