(341-271 v. Chr.), Griekse wijsgeer volgens wie de mens moet streven naar „gelukzaligheid”, d.w.z. een onverstoorbare gemoedsrust.
De Romeinen hadden een grover begrip van Epicurus’ gelukzaligheid en zagen er meer genotzucht in; zie epicurist.
Gepubliceerd op 24-03-2021
betekenis & definitie
(341-271 v. Chr.), Griekse wijsgeer volgens wie de mens moet streven naar „gelukzaligheid”, d.w.z. een onverstoorbare gemoedsrust.
De Romeinen hadden een grover begrip van Epicurus’ gelukzaligheid en zagen er meer genotzucht in; zie epicurist.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: