in het algemeen een inrichting, waarmede zuigwerking te weeg gebracht kan worden: stofzuiger, graanzuiger, enz. Het eenvoudigste en tevens het langst bekende middel om zuigwerking te verkrijgen is een cylindervormig vat waarin een glijdend passende cylindrische schijf of bus heen en weer wordt bewogen.
De schijf draagt de naam zuiger, de bus wordt plunjer of verdringer genoemd; wordt de cylinder voorzien van zuig-en perskleppen in aansluitende pijpleidingen dan vormt het geheel een zuigerpomp, resp. een plunjerpomp, die geschikt is voor opvoeren van water of afvoeren van gassen uit gesloten ruimten. De daarvoor nodige energie moet dan van buiten af, uit een of andere energie-bron worden toegevoerd aan de pomp. Dit pomptype was reeds bekend in het oude Egypte en werd ook door de Romeinen gebruikt. Voor ill. z auto.Christiaan Huygens en Denis Papin hebben getracht dit mechanisme onder invloed te brengen van de druk van verbrandingsgassen of van stoomdruk, om de zuiger naar buiten toe mechanische energie te doen afgeven, zodat de pomp omgezet zou worden tot een krachtwerktuig. Het is hun echter niet gelukt; eerst in 1709 heeft Newcomen de atmosferische machine geconstrueerd, die in de jaren 1768-1788 door James Watt is omgebouwd tot de zuigerstoommachine.
Merkwaardig is, dat het in de cylinder heen en weer gaand orgaan, hoewel het geen zuigwerking uitoefent, de naam „zuiger” heeft behouden, zowel als onderdeel van de stoommachine als van de verbrandingsmotoren, waarin het de functie heeft de bij de werkende slag op de zuiger uitgeoefende druk op te nemen en over te brengen via het drijfstang-kruk mechanisme naar de omtrek van de krukcirkel.
