Duits psychiater (Stuttgart 19 Juli 1817-Berlijn 26 Oct. 1868), studeerde in Tübingen en in Zürich en vestigde zich in 1842 als zenuwarts te Stuttgart. In 1843 werd hij privaat-docent, in 1847 buitengewoon hoogleraar te Tübingen.
Als assistent van Zeller in Winnenthal verzamelde hij de gegevens voor zijn boek Pathologie und Therapie der psychischen Krankheiten (1845), een boek waarmee in feite de moderne psychiatrie als medische wetenschap een aanvang nam. Het werk is het meest representatieve monument van de medisch-internistische, op hersenphysiologie en anatomie gebouwde psychiatrie.Griesinger heeft veel gedaan voor de verbetering van de verpleging van geestelijk gestoorden. Ook in Nederland had hij grote invloed op mannen als Schröder van der Kolk en Ramaer. In 1854 werd hij directeur van de medische kliniek te Tübingen als opvolger van Wunderlich. In 1857 verscheen zijn boek over infectieziekten, vrucht van een verblijf in Egypte.
In 1860 werd hij directeur van de medische kliniek in Zürich, in 1865 van een psychiatrische kliniek te Berlijn.
Griesinger stichtte de eerste psychiatrisch-neurologische kliniek en richtte het eerste tijdschrift op waarin de nauwe band tussen psychiatrie en neurologie tot uiting kwam: Archiv für Psychiatrie und Nervenheilkunde.
