Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 06-08-2022

Tamboerijn

betekenis & definitie

is een slaginstrument, bestaande uit een eenzijdig met vel bespannen houten ring met metalen schijven. Het instrument wordt in de hand gehouden en bespeeld met de andere hand door slagen met de knokkels of door een glissando over het vel met de duim.

In al deze gevallen klinkt het trommelvel en rinkelen de schijven. Men kan ook het instrument schudden, hetgeen alleen de schijven doet rinkelen.De geschiedenis van het instrument reikt terug tot de Aziatische Oudheid. Op Griekse, Romeinse en middeleeuwse afbeeldingen treft men het veelvuldig aan. Het geldt als een typerend instrument voor de Spaanse en Zigeunermuziek. In het moderne orkest is het een regelmatig bestanddeel van de groep slaginstrumenten.

De naam tamboerijn geeft aanleiding tot verwisseling met het Provençaalse instrument tambourin, een lange smalle aan twee zijden bespannen trommel zonder metalen schijven. De volksdansen die begeleid werden met een fluit (?aloubet) en deze trommel heten eveneens tambourin. De in suites voorkomende dans „tambourin” bootst deze instrumentencombinatie na en heeft dus niets te maken met de tamboerijn.

< >