noemt men een tussenpersoon, die zijn beroep maakt van het afsluiten van bevrachtingen (zie bevrachting) en vervoerovereenkomsten voor anderen; hierbij kan hij de vervrachter of de bevrachter vertegenwoordigen en alleen zijn lastgever binden. Noemt hij deze niet en sluit hij een bevrachting, dan wordt hij uit eigen hoofde verbonden (art. 455, 790 Ned. W.v.K.).
Hij kan een makelaar of handelsagent zijn en valt dan onder de desbetreffende wettelijke bepalingen, doch nodig is dit niet. Een afzonderlijke wettelijke regeling omtrent de scheepsbevrachter heeft men welbewust niet gegeven.Lit.: W. A. C. v. Dam, De scheepsbevrachter (Rotterdam 1930).
De verplichtingen en rechten van bevrachter worden voor België bepaald door artt. 120 en volgende van het Belg. W.v.K.
Lit.: C. Smeesters, Dr. Maritime et Dr. Fluvial V.I. nr 160 vlg. (1939).
