Russisch diplomaat en staatsman (21 Mei 1820 Sint Petersburg 26 Jan. 1895),stamde uit een Zweeds-Finse familie, werkte op het Russisch ministerie van Buitenlandse zaken, was gezant te Teheran, Bern en Stockholm, en werd in 1875 de voornaamste medewerker en in Apr. 1882 opvolger van Gortsjakow als minister van Buitenlandse zaken. Giers was voorstander van een goede verstandhouding tot Duitsland.
De hernieuwing van het Driekeizersverdrag in 1881 en 1884 had zijn instemming en deze politiek schiep een gunstige constellatie tegenover Engeland gedurende de Bulgaarse verwikkelingen van 1885 en volgende jaren. De anti-Duitse en panslavische campagne van de invloedrijke Katkow weerhield Giers niet, toen de verlenging van het Driekeizersverdrag in 1887 onmogelijk bleek, zich te laten vinden tot het sluiten van het Herverzekeringsverdrag met Bismarck in 1887. Toen verlenging van dit verdrag in 1890 door Bismarck’s ontslag onmogelijk werd, stemde hij in de militaire conventie met Frankrijk toe (1893), al bleef hij werken voor het behoud van de vrede.Lit.: Die grosse Politik der europ. Kabinette 1871-1914 (Berlin i922/24); N. L. Schweinitz, Denkwürdigkeiten II (Berlin 1927)
