was een organisatie, welke, reeds tijdens de bezetting illegaal voorbereid, onmiddellijk na de bevrijding in Mei 1945 officieel werd opgericht onder leiding van prof Schermerhorn en prof. Banning, met als doel, te komen tot een radicale vernieuwing van het politieke en maatschappelijke leven in Nederland.
Zij verwierp met name de antithese en de klassenstrijd en streefde naar de vorming van één grote progressieve partij, omvattende Rooms Katholieken, Protestanten en Humanisten („doorbraak”, z Nederland, geschiedenis sedert 1945). Als eigen grondslag nam zij aan het „personalistisch socialisme”. Uit dit streven is de Partij van de Arbeid voortgekomen. Sedertdien is de N.V.B. voortdurend in betekenis achteruitgegaan, totdat zij eind 1950 werd ontbonden.
