noemde men de grondwet- en wetgevende vergadering, die, na het uitbreken der Septemberrevolutie, op 3 Nov. 1830 in België werd verkozen, volgens het reeds onder Nederlands regime van kracht zijn de censitairen op 11 Oct. gewijzigd capaciteitsstelsel. De mannelijke inwoners van 25 jaar en ouder, daartoe opgeroepen door het Voorlopig Bewind dat op 24 Sept. de macht in handen had genomen, namen deel aan de verkiezingen ten getale van 30 000 op 46 000 ingeschrevenen.
Het Congres, dat uit 200 leden bestond, vergaderde, met baron Surlet de Chokier als voorzitter, op 10 Nov. in het paleis der voormalige Staten-Generaal en nam op 12 Nov. de macht, behoudens de bestuurlijke, over. Er waren 140 Katholieken en 60 Liberalen. Het riep de onafhankelijkheid van België uit (18 Nov.), verkoos de monarchie tot regeringsvorm (22 Nov.) en sloot de dynastie Oranje-Nassau uit (24 Nov.). Het stelde een grondwet op voor de nieuwe Staat, behelzende de nieuwe vrijheden en het Tweekamerstelsel; deze werd op 7 Febr. 1831 afgekondigd. Het keurde daarenboven enkele wetten o.a. de kieswet goed, verkoos op 4 Juni 1831 prins Leopold van Saksen-Coburg tot koning en aanvaardde op 9 Juli het verdrag der XVIII artt.Koning Leopold legde 21 Juli de eed af. Daarna vergaderde het op dezelfde dag nog een laatste maal en de ondervoorzitter besloot de werkzaamheden.
DR M. CORDEMANS
Lit.: E. Huyttens de Terbecq, Discussions du Congrès national de Belgique (Bruxelles 1845); Th. Juste, Le Congrès national (Bruxelles 1850); L. de Lichtervelde, Le Congrès National (Bruxelles 1945).
