Italiaans wiskundige (Pavia 7 Dec. 1830-Rome 10 Juni 1903), trad in 1848 in de gelederen van de Italiaanse vrijwilligers, streed met dezen aan de Piave, bij Treviso en te Venetië, hervatte daarna zijn studiën en werd leraar in de wiskunde aan het gymnasium te Cremona, vervolgens aan het lyceum te Milaan, ging als hoogleraar naar de polytechnische school te Milaan over en werd in 1873 in die betrekking geplaatst aan de Scuola d’applicazione per gl’ingegneri te Rome, werd in 1879 senator en was in 1898 gedurende korte tijd minister van Onderwijs. Hij heeft veel bijgedragen tot de ontwikkeling van de projectieve meetkunde op het voetspoor van Poncelet, Chasles, von Staudt, e.a. en bestudeerde daarbij vooral de transformatie van krommen en oppervlakken.
Ook met de technische wetenschappen hield hij zich bezig en hij is als de grondlegger van de Grafostatica te beschouwen.Bibl.: Introduzione ad una teoria geometrica delle curve piane (1862); Preliminari di una teoria geometrica delle superficie (1866); Mémoire de géométrie pure sur les surfaces du troisième ordre (1868); Memorie sulle trasformazioni razionali (1863-1871); Le figure reciproche nella statica grafica (1872); Elementi di calcolo grafico (1874).
