Nederlands godgeleerde en philoloog (Assen 6 Mrt 1698-Leiden 13 Aug. 1762), was aan de hogeschool te Franeker leerling der beide Vitringa’s, Alb. Schultens en T.
Hemsterhuis; was daarna predikant te Hoogwoud, Krommenie, Haarlem en hoogleraar te Leiden in 1740. Hij was exegeet van het Nieuwe Testament op zuiver philologische grondslag, met gebruikmaking vooral van de kennis van het Alexandrijnse Jodendom en het Grieks der Septuaginta. Zelfstandig Coccejaan (z Coccejus), onbevreesd voor critiek op zijn rechtzinnigheid, die zijn geleerdheid, tamelijk onbekommerd om de meer theologische gezichtspunten, trouwens gemakkelijk kon afwijzen. Hoofdwerken: Periculum criticum in quo loca quaedam cum Veteris ac Novi Foederis tum Hesychii et aliorum illustrantur, L.B. (1727), Glossarium graecum in sacros Novi Foederis libros; Acc. miscellanea critica in glossas nomicas, Suidam, Hesychium et index Auctorum ex Photii Lexico inedito, L.B. (1735); laatste herdruk Jena I858-’6I ; Hesychii lexicon cum notis variorum, I, L.B. (1746), voortgezet door D. Ruhnkenius.Lit.: Dan. Wyttenbach, Vita Dav. Ruhnkenii, L. B. et Amst. 1799; J- de Wal in: Drentsche Volksalmanak 1838, 1844/5; Biogr. Wb. v. Prot. Godgel. I, 72-82; C. Sepp, Johannes Stinstra en zijn tijd, II, p. 45 vlg.
