Luthers predikant in de V.S., leider van de Oxford-Groep, van Zwitserse afkomst (Pennsburg 4 Juni 1878), werkte aanvankelijk als leider van een opvoedingsgesticht voor jongens. Na onenigheid met het bestuur nam hij ontslag en vertrok naar Engeland.
In Christ Church in Oxford ontving hij de roeping voor een geheel nieuwe arbeid (1921): hij wekte de mensen op allereerst eigen schuld voor God en mensen te erkennen en dan in gehoorzaamheid aan de vier absolute eisen van reinheid, eerlijkheid, onzelfzuchtigheid en waarheid een nieuw leven te beginnen. Aan de dagelijkse concentratie in een „stille tijd” en het bijeenkomen in „house-parties” werd grote waarde gehecht. Dit werk, in de aanvang slechts door enkele studenten van Oxford gesteund, groeide uit tot de zich over vele landen uitstrekkende Oxford(groep)-beweging. Te zamen met tal van medewerkers organiseerde Buchman in de Scandinavische landen (1934-’35) en in Nederland (1937) grote opwekkingsbijeenkomsten.
In 1938 begon hij de campagne voor morele herbewapening (Moral Rearmament), waarvoor in datzelfde jaar een wereldconferentie te Interlaken bijeenkwam. Van 1940 tot aan het einde van Wereldoorlog II ontplooide Buchman grote activiteit voor de morele herbewapening in de industrieën van Amerika.Bibl. (belangrijkste publicaties): Rising Tide (1937); Moral Rearmament (1938); Ybu can defend America (1941); The Fight to Serve (1943).
Lit.: Grenstad, Wat is de Oxford-groep? (Amsterdam).
