Frans dichter (Carcassonne 15 Mrt 1873). Zijn poëzie staat onder invloed van de Latijnse dichters der Oudheid (Vergilius) en van de symbolisten (Mallarmé); rhythme, vorm en woordkeuze van zijn gedichten doen soms ietwat gekunsteld aan.
Bibl. : L’Arbre qui saigne (1904), Le Buisson ardent (1912), La Complainte du Cyprès blessé (1920), Odes (1922), Eglogues 0933) Elégies romaines (1933), Le cantique sur la colline (1924), La guirlande lyrique (1925), Le Chemin de la mer (1926), La prairie aux narcisses (1927).
