heet een bijzonder soort van hindernismijn (z hindernissen en mijn), welke vroeger bij de verdediging van een vesting of stelling veel werd toegepast, vooral wegens de morele uitwerking, om keien, stenen of aangepunte palen in de richting van de aanvaller weg te slingeren. Thans is, door de algemene toepassing van schotelmijnen e.d. in mijnenvelden, deze soort, evenals de oude grond- of fladdermijn, in onbruik geraakt (zie voor de inrichting: Voorschrift Inrichten Stellingen, Aanhangsel A.
Breda 1931, VIII. Hindernismijnen).
