of Boewaihieden is de naam van een Mohammedaanse dynastie, afkomstig uit Dailem aan de Kaspische Zee, welker leden beweerden af te stammen van het oud-Perzische koningshuis. Drie zoons van het opperhoofd Boejeh, genaamd Ali, Hasan en Ahmed, maakten zich in 934 meester van de provincie Fars en stichtten er een zelfstandig rijk.
De jongste broeder, Ahmed, veroverde in 945 de hoofdstad Bagdad en liet zich door de kalief het wereldlijk gezag opdragen met de titel van Emir al-Omara; hij verkreeg toen de erenaam Mo’izz al-Daula, zijn broeders die van Imad al-Daula en Roekn al-Daula. De Boejieden maakten zich daarop meester van geheel Mesopotamië en splitsten zich later in verschillende kleinere dynastieën, die elkander onderling beoorloogden. Zij verloren hun staten in 1029 aan Mahmoed van Ghazna en in 1055 aan de Seldjoeken. Het optreden van de Boejieden is van grote betekenis geweest voor de geschiedenis van de Islam, doordat met hen een Iraans-Sji’ietisch element overheersend werd in de centrale landen van de Islam en het Kalifaat voor de volgende eeuwen van werkelijke politieke macht beroofd is gebleven.
