Deens schrijver (eiland Falster 28 Mei 1789 - Sorö 24 Febr. 1862), werd 1822 lector in Sorö, waar hij onder de invloed kwam van de talrijke historische herinneringen. Als medestander van Grundtvig wilde hij door belangstelling voor de eigen historie het volk tot nieuw, nationaal leven wekken.
Hij was romanticus, idealiseerde de Middeleeuwen, was vaak sentimenteel in zijn poëzie en schilderde in zijn proza met schelle kleuren. Tussen 18241836 schreef hij een reeks historische romans met onderwerpen uit de Deense Middeleeuwen, waarin men invloed van Scott en Grundtvig bespeurt. Bij deze romans sluit aan de romance-cyclus Holger Danske (1837). Zijn roman Landsbybörnene (1852, De dorpskinderen) speelt in de eigen tijd, maar de personen herinneren sterk aan de figuren uit de historische romans en moeten de wereld van het oude heldendom doen herleven. De Morgen- og Aftensange (1839, morgen- en avondzangen) getuigen van een zuivere, harmonische vroomheid en een blijmoedige levensaanvaarding.Bibl.: historische romans: Valdemar den store og hans Miend 1824, (V. de Grote en zijn mannen); Valdemar Seier( 1826); Erik Menveds Barndom (1828, de jeugd van E.M.); Kong Erik og de Fredlöse (i833,koning E. en de ballingen); Prins Otto af Danmark. Levnedsbog (beschrijving van zijn eigen leven; 1835); tragedie: Blanca (1815).
Lit.: Iugemann, Historiske Romaner med Indledning og Kommentar door P. E. Langballe (1911-1912); Rönning, Ingemann, Liv og Digtning (1927).