Spaans toneelschrijver (Madrid 1611-1682), was in dienst van de hertog van Albuquerque, aan wiens zijde hij streed in de slag bij Rocroi. Hij bracht het tot kapitein.
Van zijn comedia’s noemen we La adtiltera castigada, waarin de Griekse tragedie van Agamemnon en Clytemnaestra onder andere namen naar het hof van Polen wordt verplaatst. Tezamen met Vélez de Guevara, en Rojas Zorrilla schreef hij La Baltasara, dat de bekering van een beroemde toneelspeelster uit de 17de eeuw behandelt, Baltasara de los Reyes. El celoso extremeho is een vrije bewerking van Cervantes’ gelijknamige novelle. In Yerros de naturaleza y aciertos de fortuna geschreven tezamen met Calderón, heeft men een voorloper willen zien van het beroemde La vida es sueno. Zijn beste stuk is Dar la vida por su dama y el conde de Sex, dat ten onrechte aan koning Philips IV is toegeschreven. De karakters van Essex en koningin Elisabeth van Engeland zijn goed bestudeerd.
Coello y Ochoa was de eerste die dit onderwerp behandelde, dat later herhaaldelijk door anderen is opgenomen, zoals Thomas Corneille (1678) en Jacinto Benavente in La Vestal de Occidente (1919).Bibl.: Teksten: El Conde de Sex, ed. R. de Mesonero Romanos, in de Bib. de Aut. Esp., t. XLV (Madrid 1858).
Lit. E. Cotarelo y Mori, in Boletin de la Real Ac. Esp., t.
V. (Madrid 1918), blz. 550-600; Idem, A. G. y O. (Madrid 1919).
