Frans dichter en schrijver (Saint-Servais, Côtes-du-Nord, 2 April 1859 Menton 20 Mrt 1926), was vooral de bard van zijn geboorteland Bretagne. Zijn gedichten en romans zijn sterk verwant aan de volkskunst.
Ook zijn wetenschappelijke arbeid als professor aan de universiteit te Rennes ging in dezelfde richting.Bibl.: o.a. Vieilles histoires du pays breton (1892) ; La Chanson de la Bretagne (1892) ; La Légende de la Mort en Basse-Bretagne (1893); Au Pays des Pardons (1894); Pâques d’Islande (1897); Le Gardien du feu (1900) ; Le Sang de la Sirène (1901) ; La Terre du Passé (1902); Croquis de Bretagne et d’ailleurs (1903); Contes du Soleil et de la Brume (1905); Essai sur l’histoire du Théâtre Celtique (thèse 1904) ; Au Pays d’Exil de Chateaubriand (1909).
Lit.: Dunn, Le B., The Poet of „La petite Bretagne” (1906); Annales de Bretagne XXXVIII (1928); W. Schienemann, A. le B. und die Bretonen, diss. (Königsberg 1933).
