Russisch staatsman en schrijver (Gouvernement Polowa 24 Nov. 1875-Menton 27 Dec. 1933), werd kort na de Octoberrevolutie Volkscommissaris van Onderwijs (i9i7-’29), in welke kwaliteit hij een enorme hoeveelheid arbeid heeft verzet om orde te brengen in de chaotische toestand van het Russische onderwijs kort na Wereldoorlog I en tijdens de binnenlandse woelingen, die daarop volgden. Ljoenatsjarski nam eveneens een levendig aandeel in de discussies omtrent de rol, welke de kunst had te vervullen in het nieuw ingetreden revolutietijdperk.
Ofschoon voorstander van een radicale vernieuwing plaatste hij zich tegenover de Futuristen en de extreme aanhangers van de Proletcult, die een vrijwel absolute verwerping van de grote prestaties uit het verleden propageerden. Ljoenatsjarski’s eigen werken, meest op dramatisch gebied, zijn nu bijkans vergeten, alleen zijn Oswobodiony Don Kichote (De bevrijde Don Quichote) oogst nog wel eens een succès d’estime.
