Wrangell (Ferdinand, baron von), een vermaard zeeman, geboren in 1795 in Esthland, ontving zijne opleiding bij het korps zeekadets te Petersburg, volbragt onder Golownin (1817—1819) eene reis om de wereld, werd daarop luitenant ter zee en ondernam in 1820 op last der regéring zelf eene expeditie naar de Noordelijke IJszee, waardoor hij grooten roem verwierf. Hij bereikte in November van dat jaar Nisné-Kolimsk in Oost-Siberië, trok vanhier op hondensleden voorwaarts tot kaap Sjelagin, kwam in den zomer van 1821 bij de Jakoeten van de Midden-Kolima, zeilde in Maart 1822 voorwaarts tot 72°2' N. B. zonder ergens een spoor van land te ontdekken, en onderzocht gedurende de zomermaanden de kust bij den mond der Kolima, alsmede het land der Tsjoektsjen. In Februarij 1823 ondernam hij op nieuw eene expeditie langs kaap Sjelagin naar het noorden, stevende voorwaarts tot 70°51' N. B., waar hij, overtuigd van de onmogelijkheid om verder door te dringen, den steven wendde, en kwam den 15den Augustus 1824 weder te Petersburg. Zijne op die reis gemaakte „Physikalische Beobachtungen” werden in 1827 door Parrot in het licht gegeven en eerst veel later gevolgd door eene uitvoerige reisbeschrijving in de Russische taal (1841, 2 dln), nadat reeds eene door Engelhardt naar de dagboeken van Wrangell bewerkte Duitsche uitgave (1839, 2 dln) verschenen was.
Als kapitein-luitenant en bevelhebber van de oorlogssloep „Krotkoi" ondernam Wrangell in 1825 op nieuw eene reis om de wereld, keerde in 1827 terug en werd in 1829 tot gouverneur van Russisch Amerika benoemd, welke betrekking hij vijf jaar bekleedde. Daarna klom hij op tot schout-bij-nacht, stond geruimen tijd aan het hoofd van het departement van Marine in Rusland en werd in 1847 vice-admiraal. In 1849 aanvaardde hij het ambt van directeur der Russisch-Amerikaansche Handelscompagnie en werd in 1854 eerste directeur der hydrographische afdeeling van het ministérie van Marine en in 1858 lid van den staatsraad. Hij overleed te Dorpat den 6den Junij 1870.
