Wieselgren (Peter), een verdienstelijk Zweedsch schrijver, geboren den 1sten October 1800 in het kerspel Wieslanda in Smaland, studeerde te Lund, werd in 1824 leeraar in de geschiedenis der letterkunde en daarna adjunct voor aesthetiek, in 1830 onderbibliothecaris, verkreeg in 1833 eene standplaats als godsdienstleeraar te Westerstad in Schonen en in 1847 te Helsingborg, en werd in 1857 domproost te Gothenburg, waar hij den 10den October 1877 overleed. Behalve als godsdienstleeraar is hij inzonderheid tot bevordering der matigheid in Zweden ijverig werkzaam geweest. Van zijne geschriften vermelden wij: „Sveriges sköna literatur (1833—1849, 5 dln; ook later uitgegeven)”, — „Ny Smalands beskrifning (1844—1847, 3 dln)”, — en „Sydskandenavernes förstfödslorätt (1848)”.
Daarenboven was hij een vlijtig mede-arbeider aan een Zweedsch biographisch woordenboek (1836—1856, 23 dln) en belastte zich na den dood van Palmblad (1852) met de hoofdredactie daarvan, alsmede van een vervolg op dat werk (1858—1865, 5 dln). De Zweedsche Académie vereerde hem in 1863 met den Karel-Johan-prijs wegens zijne uitstekende verdiensten op letterkundig gebied.
