Henri Vieuxtemps, een uitstekend vioolkunstenaar en componist, geboren den 17den Februarij 1820 te Verviers in België, was een leerling van Bériot en volbragt in 1833 zijne eerste kunstreis in Duitschland. Inmiddels oefende hij zich te Weenen onder de leiding van Sechter en vertrok, na een kort vertoef in Engeland, naar Parijs, om aldaar van Reicha onderrigt te ontvangen in de compositie.
Van dien tijd af bevond hij zich, met uitzondering van de jaren 1846-1852, toen hij te Petersburg de betrekking vervulde van kamervirtuoos en solo-violist aan het Hof, gestadig op reis, totdat hij zich in 1866 te Parijs vestigde. Later zag hij zich geplaatst aan het conservatoire te Brussel, doch eene noodlottige verlamming noodzaakt hem, zijn verblijf te houden in het zuiden van ons werelddeel. Zijne compositiën behooren tot de beste, welke voor de viool geschreven zijn, en als kunstenaar bekleedt hij een hoogen rang.
Zijne echtgenoote Josephine Eder, geboren te Weenen den 16den December 1815 en eene uitmuntende piano-kunstenares, vergezelde hem op zijne reizen en begeleidde zijn vioolspel. Zij overleed den 20sten Junij 1868.