Ulrici (Hermann), een Duitsch wijsgeer en schrijver, geboren den 23sten Maart 1806 te Pförten in de Nederlausitz, studeerde te Halle en te Berlijn in de regten, was aanvankelijk ambtenaar, werd in 1833 privaatdocent te Berlijn en zag zich in 1834 benoemd tot hoogleeraar te Halle. Hij behoort tot de school der Theïsten en tot de redactie van het „Zeitschrift für Philosophie und philosophische Kritik”, en van zijne geschriften noemen wij: „Geschichte der hellenischen Dichtkunst (1835, 2 dln)”, — „Shakespeare’s dramatische Kunst (1879; 3de druk, 1868, 3 dln)”, — „Das Grundprincip der Philosophie (1845—1846, 2 dln)”, — „System der Logik (1852)”, — „Gott und die Natur (1862; 3de druk, 1875)”, — „Leib und Seele (1866;
2de druk, 1874, 2 dln)”, — „Kompendium der Logik (1860; 2de druk, 1872)”, — „Grundzüge der praktischen Philosophie (1873)”, — en „Abhandlungen zur Kunstgeschichte als angewandter Aesthetik (1876)”
