Trautmann (Franz), een verdienstelijk Duitsch schrijver, geboren te München den 28sten Maart 1813, studeerde aldaar in de regten en bepaalde er zich vervolgens bij de regtspractijk, maar liet na verloop van zeven jaar deze varen om zich uitsluitend aan de studie der letteren te wijden. Reeds op 17-jarigen ouderdom had hij een bundeltje gedichten in het licht gegeven. Daarna was hij een ijverig medewerker geweest in verschillende dagbladen en had zich ook al op dramatisch gebied bewogen, totdat hij den weg betrad, waar lauweren voor hem groeiden, namelijk dien der middeneeuwsche verhalen.
In dit genre heeft hij het beste geleverd, hetwelk de Duitsche letterkunde kan aanwijzen. Hij leverde: „Eppelein von Gailingen (1852)”, — „Die Abenteuer des Herzogs Christoph von Bayern (1852—1853, 2 dln; 2de druk, 1857)”, — „Die gute alte Zeit, Münchener Geschichten (1855)”, — „Chronika des Herrn Petrus Nöckerlein (1856, 2 dln)”, — „Das Plauderstüblein (1855)”, — „Münchener Stadtbüchlein (1857)”, — „Münchener Geister (1858)”, — „Heitere Städtegeschichten (1862)”, — „Leben, Abenteuer und Tod der Theodosius Thaddäus Donner (1864)”, — en „Die Glocken von St. Alban (1875, 3 dln)”. Voorts schreef hij: „Kunst und Kunstgewerbe vom frühesten Mittelalter bis Ende des 18 Jahrhunderts (1869)”, — „Biographie Ludwig Schwanthalers”, — en eene verzameling gedichten onder den titel: „Astern und Rosen, Disteln und Mimosen (1870)”.
