Tornberg (Karl Johan), een verdienstelijk beoefenaar der Oostersche letteren in Zweden en geboren den 23sten October 1807 te Linköping in Oostgothland, studeerde te Upsala, vestigde er zich als privaatdocent in het Arabisch, zette in 1836—1838 zijne studiën voort te Parijs onder de leiding van Sacy , Jaubert en Quatremère en werd in 1844 buitengewoon en in 1850 gewoon hoogleeraar in de Oostersche talen aan de universiteit te Lund.
Van zijne geschriften noemen wij: Ibn el Vardi’s „Margarita mirabilium (met eene Latijnsche vertaling, 1835—1845, 2 dln)”, — „Primordia dominationis Murabitorum (1839)”, — Ibn Chalduni’s „Narratio de expeditionibus Francorum in terras Islamismo subjectas (1840)”, — Ibn abi Zera's „Annales regum Mauritaniae (met eene Latijnsche vertaling, 1843—1846, 2 dln)”, — Ibn al Athir’s groot „Chronicon quod perfectissimum dicitur (dl 1 en dl 7—12, Leiden 1851—1867)”, — „De linguae Arameae dialectis (1862)”, — „Codices Arabici, persici et turcici bibliothecae Upsaliensis (1849)”, — „Codicis orientales bibliothecae Lundensis (1850)”, — „Symbolae ad rem numariam Muhammedanorum (1846— 1856, 3 dln)”, — en „Numi cufici (1848)”.
