Torfs (Karel Lodewijk), een Belgisch geschiedkundige, geboren te Antwerpen den 7den April 1808 en aldaar overleden den 24sten September 1868, verloor reeds vroeg door eene zware ziekte het gehoor en de spraak en werd gedurende zijne laatste levensjaren nagenoeg geheel en al blind.
Niettemin legde hij zich met grooten ijver toe op de letterkunde en de geschiedenis, leverde artikels in het „Antwerpsch Nieuwsblad”, later vervangen door „De Schelde”, en in onderscheidene tijdschriften, en schreef voorts onder verschillende namen: „De strenge winters in de Nederlanden (1861)”, — „Het Knechtjenshuis te Antwerpen (1841)”, — „Iets over de straatverlichtingen hier te lande (1841)”, — „Historisch bericht wegens eenige reuzen, zoo hier te lande als elders (1841)”, — „Iets over de familienamen (1842)”, — „Behoedmiddelen tegen de insecten, die de boeken doorknagen (1842)”, — „Over de anagrammen (1842)”,— „St. Michielsabtdij te Antwerpen (1842)”, — „Over de lombaerden en bergen van barmhartigheid in België (1842)”, — „Geschiedenis der stad Antwerpen (1845—1853, met F. H. Mertens)”, — „Hongersnooden in de Nederlanden (1847)”, — „Historisch bericht over de aardbevingen, in de Nederlanden waargenomen (1849)”, — „Kroniek van de Sodaliteit der Getrouwden te Antwerpen, 1585— 1773 (1862, met Th. van Lerius)",— „Nieuwe geschiedenis van Antwerpen enz. (1862—1866, 2 dln)”, — „Roovers en sectarissen, 1563— 1564 (1863)”, — „Campagnes de Charles Quint et de Philippe II (1868)”, — „Oevres Posthumes (1870)”, enz.
