Stroganow is de naam van een aanzienlijk Russisch, thans grafelijk geslacht. Zijn stamvader is Anikita Stroganow, die tegen het einde der 15de eeuw uitgestrekte zouten ijzermijnen bezat in den Oeral. Zijne drie zonen hebben zich met betrekking tot de mijn-ontginning zeer verdienstelijk gemaakt en ontvingen van Iwan de Wreede groote voorregten, zoodat zij meesters waren van den geheelen handel in Siberië. Bij den oorlog tegen Polen in het begin der 17de eeuw bragten de Stroganow’s een afzonderlijk legerkorps bijeen, zoodat zij de redders van Rusland werden en zich wederom met belangrijke voorregten zagen beloond.
Die voorregten evenwel werden hun ontnomen door Peter de Groote, welke hun daarentegen den titel van baron verleende. Grigorij Alexandrowitsj Stroganow, geboren in 1770 en een schrander diplomaat, werd in 1826 in den gravenstand opgenomen, redde in 1821 als Russisch gezant te Constantinopel door zijne moedige houding het leven van duizende Grieken, en overleed den 19den Januarij 1857. — Zijn oudste zoon, graaf Karel Sergeï, geboren in 1795, was generaal der kavallerie, tot 1835 gouverneur van Riga en Minsk, en tot 1847 curator der universiteit te Moskou, maakte zich bekend als begunstiger van kunsten en wetenschappen en legde zich ijverig toe op de oudheidkunde. Sedert 1857 bestuurde hij de oudheidkundige opdelvingen in verschillende oorden van Rusland en maakte de uitkomsten daarvan bekend in de „Comptes-rendus de la commission archéologique (1860)”. Onder zijne leiding verscheen een „Recueil d’antiquités de la Scythie (1866 enz.)”. In 1859 werd hij gouverneur-generaal van Moskou, welke betrekking hij eerlang nederlegde, en daarna curator van den troonopvolger (Nicolaas), terwijl hij zich vervolgens benoemd zag tot voorzitter van het hoofdcomité der Russische spoorwegen. — Zijn broeder, graaf Alexander, was van 1839—1841 minister van Binnenlandsche Zaken, werd in 1855 gouverneur van Nieuw-Rusland en Bessarabië en belastte zich in 1856 met de herstelling van Sebastópol. — Zijn zoon Grigorij, in 1856 tot keizerlijk stadhouder verheven, trad in dat jaar in het huwelijk met de hertogin-weduwe van Leuchtenberg (overleden 21 Februarij 1876).
