Serapis, eigenlijk Osirapi (Osiris-Apis) of Osiris als Apis, was eene Egyptische godheid, en wel de ziel van Osiris, levende in den stier Apis, terwijl Osiris zelf koning was der onderwereld. Hij wordt beschouwd als de god der geneeskunde en door velen vereenzelvigd met Asclepias (Aesculapius). De dienst van Serapis kwam in Egypte in zwang in den tijd der Ptolemaeussen, die ter zijner eere een grooten tempel (Serapéum) deden verrijzen te Alexandrië. Vóór dien tijd bestond reeds zulk een tempel te Memphis, waarvan men in den jongsten tijd de bouwvallen met de grafkamers van Apis ontdekt heeft.
De dienst van Serapis, verbonden met die van Isis, verspreidde zich weldra naar het westen en erlangde in het Romeinsche rijk eene aanmerkelijke uitbreiding. Hij werd voorgesteld met een gelaat, hetwelk op dat van Zeus (Júpiter) gelijkt, en naast hem bevond zich een door eene slang omkronkeld dier met een honds-, leeuwen- of wolfskop. Een merkwaardigen tempel van Serapis heeft men bij Pozzuoli (zie aldaar).