Schirmer is de naam van twee uitstekende landschapschilders, te weten:
Wilhelm Schirmer, geboren te Berlijn den 6den Mei 1802. Hij legde zich aanvankelijk toe op het schilderen van bloemen, werd een leerling van Völker en zag zich geplaatst bij de Koninklijke porseleinfabriek. In 1827— 1830 vertoefde hij in Italië, vestigde zich na zijn terugkeer te Berlijn, werd in 1839 lid der Académie en ontving in 1840 de benoeming tot professor in het landschapschilderen. Hij overleed den 8sten Junij 1866 te Nyon aan het meer van Genève. Hoofdzakelijk schilderde hij Italiaansche landschappen, en merkwaardig zijn voorts van zijne hand de stereochromische tafereelen op de muren van eenige zalen in het nieuwe muséum te Berlijn.
Johann Wilhelm Schirmer, geboren den 5den September 1807 te Gulik. Hij bezocht in 1825 de Académie te Düsseldorf en werd er in 1839 professor. Hij schilderde Duitsche, Normandische, Zwitsersche en Italiaansche landschappen, en openbaarde doorgaans in zijne kunstgewrochten een bepaald denkbeeld of eene zekere gewaarwording. Van zijne doeken, omstreeks 300 in aantal, noemen wij: De grot van Egeria (te Leipzig), — Een Italiaansch landschap met bedevaartgangers (te Düsseldorf), — Een Zwitsersch landschap (te Christiania), — en een landschap bij maanlicht (te Praag). Ook leverde hij een aantal etsen. In 1854 werd hij hoogleeraar in het landschap- en genreschilderen te Karlsruhe, en overleed aldaar den 4den September 1863.
