Rainer (Joseph Johann Michael Franz Hiërónymus), aartshertog van Oostenrijk, was de zevende zoon van keizer Leopold II en werd geboren den 30sten September 1783. Aanvankelijk trad hij in krijgsdienst, doch werd in 1818 tot onderkoning van Oostenrijksch-Italië benoemd. Hoewel hij zich door groote welwillendheid onderscheidde, was hij te zeer afhankelijk van het regéringsstelsel van Metternich, om de gisting in Opper-Italië te bedwingen.
Bij het uitbarsten van den opstand te Milaan in Maart 1848 verliet hij Lombardije en begaf zich naar het zuiden van Tyrol, waar hij den 16den Januarij 1853 overleed. Hij was gehuwd met de Sardinische prinses Elizabeth, eene zuster van Karel Albert. — Een zijner zonen, desgelijks Rainer geheeten en geboren den 11den Januarij 1827, is bekend als een vrijzinnig Vorst, die de wetenschappen op hoogen prijs stelt. Hij was in 1857 voorzitter van den Rijksraad, in 1861—1865 voorzitter van den ministerraad, en werd in 1862 curator der Keizerlijke Académie van wetenschappen en in 1873 voorzitter der commissie voor de wereldtentoonstelling.