Prantl

betekenis & definitie

Prantl (Karl von), een geleerd schrijver, geboren den 28sten Januarij 1828 te Landsberg aan de Lech, studeerde te München en Berlijn en zag in eerstgenoemde académiestad zich in 1847 tot buitengewoon en in 1859 tot gewoon hoogleeraar benoemd, eerst in de letteren en daarna in de wijsbegeerte. Hij werd lid der académiën te Berlijn en te München en woont in laatstgenoemde stad. Behalve talrijke verhandelingen leverde hij: „Die gegenwärtige Aufgabe der Philosophie (1852)”, — „Uebersicht der griechisch-römischen Philosophie (1844)”,— „Aristoteles’ 8 Bücher der Physik” — en „Vier Bücher über das Himmelsgebäude (1854 en 1857)”, — en vooral vermelden wij zijne „Geschichte der Logik im Abendland (1855—1870, dl 1—4)”, — voorts: „Michael Psellus und Petrus Hispanus (1867)”, — „Geschichte der Ludwig-Maximilians-universität in Ingolstadt, Landshut, München (1872, 2 dln)”, — „Gedächtnisrede auf Trendelenburg (1873)”, — en „Verstehen und Beurtheilen (1877)”.