Neander

betekenis & definitie

Neander (Johann August Wilhelm), een uitstekend beoefenaar der kerkgeschiedenis en geboren te Göttingen van Israëlietische ouders op den 16den Januarij 1789, heette eigenlijk David Mendel, ontving van zijne moeder eene zorgvuldige opvoeding, bezocht het gymnasium en het Johanneum te Hamburg, ging in 1806 tot het Christendom over, waarbij hij den naam Neander (Nieuwmensch) aannam, studeerde te Halle en te Göttingen in de theologie, vestigde zich in 1811 te Heidelberg als privaatdocent, werd er in 1812 buitengewoon hoogleeraar in de godgeleerdheid en zag zich nog in datzelfde jaar benoemd tot hoogleeraar te Berlijn; hij werd er voorts opperconsistoriaalraal, lid van het consistorie der provincie Brandenburg en lid der Koninklijke Académie van Wetenschappen. Hij overleed den 14den Julij 1850. Van zijne geschriften vermelden wij: „Ueber den Kaiser Julianus und sein Zeitalter (1812; 2de druk, 1867)”, — „Der Heilige Bernhard und sein Zeitalter (1813; 3de druk, 1865)”, — „Denkwürdigkeiten aus der Geschichte des Christenthums und des christlichen Lebens (1822—1824, 3 dln; 4de druk, 1866)”, — „AIlgemeine Geschichte der christlichen Religion und Kirche (1825—1852, 6 dln; 4de druk, 1863—1865, 9 dln)”,— „Geschichte der Pflanzung und Leitung der christlichen Kirche durch die Apostel (1832—1833, 2 dln; 5de druk, 1862)”, — en „Das Leben Jesu in seinem geschichtlichen Zusammenhang (1837; 7de druk, 1873)”. Van zijne verzamelde werken zijn van 1863 tot 1875 de eerste 14 deelen in het licht verschenen.