Myron, een van Griekenlands grootste beeldhouwers, leefde omstreeks het jaar 450 vóór Chr. Hij was geboortig van Eleutherae en behoorde met Phidias en Polycletes tot de leerlingen van Ageladas, waarna hij werkzaam bleef te Athene.
Hij vervaardigde vooral gespierde worstelaars en werd de schepper van het ideaal van Héraclés (Hérculés). Hij leverde een beeld van dezen, dat op Samos werd geplaatst en schiep voorts meer dan één beeld van Apollo. Volgens Pausanius waren een „Dionysus” en een „Erechtheus” zijne beroemdste kunstgewrochten. Te Smyrna bevond zich van hem eene beschonkene vrouw van marmer. Vooral ook paste hij zijne kunst toe op het dierenrijk. Zijne koe, die de markt te Athene versierde, werd in den tijd van Cícero naar Rome gebragt, en zijne honden en zeemonsters waren vol kracht en leven. Myron werkte meestal in brons, somtijds in zilver, en slechts zelden in marmer en hout. Van zijne lotgevallen is niets anders bekend dan de vermelding van Petrónius, dat hij in armoede stierf.
