Meroë is de naam van een oud-Aethiopisch rijk, over welks ligging en grootte veel is gestreden. Thans meent men, dat het zich van de groote Nijlkromming in Nubië tot aan de Abessinische bergen en Sennaar uitstrekte. De stad van dien naam, wier overblijfselen ook thans nog niet geheel verdwenen zijn, was de hoofdzetel van dezen magtigen priester- en handelsstaat, vermaard wegens den tempel van Ammon (Amoe) met eene godspraak. Die stad echter, hoe prachtig ook weleer, lag reeds in den tijd van Nero in puin.
De Staat werd door priesters bestuurd, en de beschaving was er aan Egypte ontleend. De inwoners bestonden er uit Berbers, Negers en Egyptenaren. Aan een uitgebreiden karavaanhandel was Meroë eene groote magt en een talrijk leger verschuldigd, zoodat het eens heerschappij voerde over geheel het noordelijk gedeelte van Ethiopië. De priesterheerschappij werd echter in de dagen van Ptolemaeus Philadelphus door koning Ergamenes vernietigd en Ethiopië in eene absolute monarchie herschapen.
