Lazzari (Donato), doorgaans Bramante genaamd, een beroemd Italiaansch bouwkunstenaar, geboren in 1444 volgens sommigen te Castel Durante bij Urbino, volgens anderen te Castel Fermignano, maar hoogst waarschijnlijk te Monte Asdroaldo, had reeds in Romagna een beroemden naam als bouwmeester verworven, toen hij zich in 1476 naar Milaan en in 1499 naar Rome begaf, waar hij op last van den cardinaal Olivier Caraffa het koor van het klooster der Frati della Pace deed verrijzen en vervolgens als onderbouwmeester in dienst kwam der pausen Alexander VI en Julius II. Voor laatstgenoemde bouwde hij de beide gaanderijen, welke de Pauselijke tuinen in het Belvedère met ’s Pausen paleis verbinden. Het plan van Lazzari tot het bouwen van eene nieuwe St. Pieterskerk is alleen door afbeeldingen op munten van Julius II en Leo X bewaard gebleven.
In het jaar 1506 maakte hfl een aanvang met die stichting, en wel met de pilaar van den koepel, bij welke zich thans de kolom der H. Veronica bevindt. Hij voltooide nog de 4 reusachtige zuilen, waarop de bogen zich verheffen, begon ook de gaanderijen te bouwen van het middenschip en van het zuidelijk gedeelte van het dwarsschip, alsmede van eene met Dorische zuilen versierde plaats voor den Paus en zijn hofstoet bij plegtige gelegenheden, — een werk, dat later door Peruzzi voltooid, maar vervolgens weder afgebroken is. Lazzari werd tot bouwmeester van de St. Pieterskerk benoemd, en overleed in 1514. Zijne kunstgewrochten behooren tot de schoonste gedenkteekenen der nieuwere kunst te Rome. Daartoe behooren het paleisGiraud, thans Torlonia op de Piazza Scossacavalli, voorts de cancellaria en de loggie in het Cortile de S. Damaso in het Vaticaan. Zijne handschriften, in 1766 in eene private boekerij gevonden, bevatten opstellen in verzen en in proza, benevens verhandelingen over de regels van bouw- en doorzigtkunde; zij werden gedeeltelijk gedrukt.
