Larive (Jean Mauduit de), een hoogst verdienstelijk acteur op tragisch gebied, geboren te Larochelle den 6den Augustus 1747, trad het eerst op te Lyon en begaf zich in 1771 naar Parijs, waar de beroemde Clairon hem in bescherming nam. Hij schitterde vooral in de rollen van Warwick, Orosman, Philoctetes en Spartacus, waarbij zijn fraaije ligchaamsbouw en zijne welluidende stem hem uitstekende diensten bewezen. Hij was geen ijverig voorstander der Revolutie en werd om die reden in de gevangenis geworpen. Een schrijver op de kanselarij van het Comité du salut public redde hem het leven door alle papieren, welke op zijn procès betrekking hadden, uit den weg te ruimen.
Vóórdat men nieuwe bewijsmiddelen tegen hem verzameld had, verscheen met den 9den Thermidor de dag der redding. Na de stormen der Omwenteling verliet hij het tooneel, wrevelig over de scherpe beoordeelingen van Geoffroy en over den klimmenden roem van Talma. Hij kocht een huis te Montmorency en aanvaardde er de betrekking van maire. Joseph Bonaparte riep hem in 1806 naar Napels, om er een Franschen schouwburg te besturen, en in 1816 trad hij ter zake van een weldadig doel in de rol van Tancredo nog eenmaal op in het Théâtre Français, waar hij grooten bij val oogstte. Hij overleed te Montmorency den 30sten April 1827. Van zijne hand bestaat een verdienstelijke: „Cours de déclamation (1804—1810, 3 dln)”.
