Lafare (Charles Auguste, markies de), een geestig dichter uit de school van Ximon de l’Enclos, in wier huis zich tegen het einde der regéring van Lodewijk XIV een uitgelezen kring van vrijgeesten vereenigde, werd geboren in 1644 op het kasteel Valgorge in Vivarais, diende als kapitein bij de garde van den toenmaligen hertog van Orleans, en overleed in 1712. Volgens Vóltaire begon hij eerst op 60-jarigen leeftijd verzen te maken. Deze bestaan uit kleine stukjes en puntdichten, die door hunne ongezochte geestigheid een aangenamen indruk maken op den lezer.
Ook vertaalde hij met veel smaak onderscheidene Latijnsche gedichten in het Fransch. Zijne gezamenlijke gedichten zijn in 1755 door Saint Mare uitgegeven. In proza leverde hij: „Mémoires et reflexions sur les principaux événements du règne de Louis XIV (Rotterdam 1796 en Amsterdam 1734)”
