Laberius (Decimus), een Romeinsch ridder en vermaard minnedichter, geboren in 107, overleden in 43 vóór Chr., zag zich in zijn zestigste levensjaar door Caesar gedwongen, om bij de spelen, die ter verheerlijking zijner zegepraal op Pampejus gevierd werden, persoonlijk in een dichterlijken wedstrijd op te treden met Publius Syrus, waardoor hij volgens de Romeinsche instellingen de eer van zijn stand bezoedelde en zelfs het burgerregt verloor. Dit laatste kreeg hij echter door den wil van den magtigen dictator terug. Onder de van hem afkomstige fragmenten, door Ribbeek in de „Comicorum latinorum reliquiae (1855)” opgenomen, onderscheidt zich vooral een door Macrobius medegedeelde „Prologus”, door Wieland in het Duitsch vertaald.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
