Kramp (spasmus) noemt men eene ongewone, onwillekeurige beweging der spieren. Men heeft in het ligchaam onderscheidene bewegingen, welke onafhankelijk zijn van den wil, maar zij behooren tot de gewone bewegingen, zooals die van de ademhaling, van het hart of van de darmen, of zij vertoonen zich bij alle personen als gevolg van een bepaalden prikkel, zooals het niezen en hoesten. Men onderscheidt zoodanige bewegingen van de krampachtige. Krampen kunnen zich tot het geheele ligchaam uitstrekken en heeten dan algemeene, of tot een bepaald deel en dragen dan den naam van plaatselijke.
Ook in een ander opzicht kunnen de krampen zeer verschillend wezen. Somtijds brengen zij eene spier slechts korten tijd in beweging, waarbij de trekkingen snel op elkander volgen (convulsieve bewegingen), — en somtijds blijft de spier geruimen tijd door krampen aangedaan (tonische krampen). Tot de algemeene krampen behooren bijv. de vallende ziekte (epilepsie) en de St. Vitus-dans, — tot de plaatselijke de aangezigtskramp en de schrijfkramp. Zulke krampen staan in verband met ziekelijke gesteldheden van het zenuwgestel, — nu eens van enkele zenuwen, dan weder van de zenuwcentra (de hersenen en het ruggemerg). Toch kan men slechts zelden de oorzaken der krampen aanwijzen.
Bij vallende ziekte heeft men eene verwijding ontdekt der haarvaten van het verlengde merg. Beleediging der zenuwen, bloedarmoede, ophooping van bloed, het innemen van vergif, vooral van strychnine, eene belemmerde spijsvertering enz. kunnen krampen doen ontstaan. De krampstillende middelen zijn meerendeels zoodanige, welke verdoovend op de zenuwen, werken, zooals opium, morphine, belladonna aconitum, blaauwzuur, laurierkers, chloroform enz. Ook bezigt men ter bestrijding van krampen eenige onaangenaam-riekende plantenstoffen, zooals valeriaan en asa foetida, voorts bevergeil en muskus, en eindelijk onderscheidene metalen. Het is van belang zich bij een aanval van krampen van alle drukkende kleederen te ontdoen. Ten slotte vermelden wij nog, dat eigenlijke krampen, hoe pijnlijk ook, den lijder zelden met doodsgevaar bedreigen.
