Khlesl (Melchior) of Klesel, cardinaal en minister van keizer Matthias, werd geboren te Weenen in 1553 en was de zoon van een Protestantschen bakker. Nadat hij was overgegaan tot de R. Katholieke Kerk, verhief hij zich door zijne talenten en door zijne schranderheid tot hooge waardigheden en zag zich door keizer Rudolf tot bestuurder der bisdommen Neustadt en Weenen benoemd. Als een vriend van aartshertog Matthias werd hij de ziel van diens ondernemingen, droeg niet weinig bfl tot den val van Rudolf II en werd na de verkiezing van Matthias eerste minister van dezen. Hoewel in 1616 met den cardinaalshoed versierd, huldigde hij veel mildere staatkundige beginselen dan de latere keizer Ferdinand II en zijne Jezuïetische raadslieden konden gedoogen.
Immers bij het uitbarsten der woelingen in Bohemen ried h|j tot toegevendheid, en hieruit ontstond eene zekere spanning tusschen hem en Ferdinand. De crisis in Bohemen besliste over zijn lot. Op verraderlijke wijze lokte men (16 Julij 1618) den trotschen cardinaal in den Burgt, nam hem gevangen en voerde hem naar het kasteel Ambras. Na den dood van Matthias werd hij met meer zachtheid behandeld en op aandringen van den Paus herkreeg hij niet alleen zijne vrijheid, maar legde Ferdinand ook de verklaring af, dat hij onschuldig was (1623). Khlesl woonde daarna eenige jaren te Rome en keerde eerst in Januarij 1627 naar Weenen terug, waar hij feestelijk werd ingehaald en in September 1630 overleed.
