Kerguelen Tremarec (Ives Joseph de), een verdienstelijk Fransch zeeman, geboren omstreeks het jaar 1745 te Quimper in Bretagne, werd in 1767 als luitenant met een fregat naar de kust van Engeland gezonden om er de Fransche kabeljaauwvisschers te beschermen, en vervolgens naar Engeland om er den bouw der oorlogschepen gade te slaan. Na zijn terugkeer wijdde hij zich aan de opneming der Fransche kust en had het opzigt over onderscheidene belangrijke havenwerken. In 1771 zag hij zich belast met eene expeditie naar Isle de France, om er een korteren weg naar Indië te zoeken.
Een eiland, door hem den 13den Januarij 1772 op 49° Z. B. ontdekt en naar den koning van Frankrijk genoemd, ontving in 1776 van Cook den naam van Kerguelensland. Eene tweede ontdekkingsreis, in 1773 door Kerguelen ondernomen, had evenmin gunstige gevolgen als de eerste en gaf aanleiding tot grievende onaangenaamheden.
Bij zijn terugkeer namelijk werd hij door een zijner officieren beschuldigd, dat hij een gedeelte der bemanning op een woest eiland had achtergelaten en dat hij koopwaar aan boord had genomen. Ofschoon hij bewees, dat de achtergelatenen gered waren, en dat die koopwaar door ondergeschikten was aangekocht, vond men hem schuldig. Hij werd in de gevangenis geworpen, doch volbragt na het herkrijgen zijner vrijheid met zijne zonen nog eenige zeereizen. Gedurende het Schrikbewind kwam hij in hechtenis, ontving zijn ontslag, en overleed in 1797. Behalve een aantal zeekaarten, leverde hij: „Relation d’un voyage dans la Mer du Nord (1771)”, — „Relation de deux voyages dans les mers Australes et des Indes (1782)”, — en „Relation des combats et des événements de la guerre maritime de 1778 entre la France et l’Angleterre (1796)”.
