Kats. Onder dezen naam vermelden wij:
Jacob Kats, een verdienstelijk Vlaamsch letterkundige. Hij werd geboren te Antwerpen den 5den Mei 1804, vertrok in 1808 met zijne ouders naar Lier en moest aldaar arbeiden in eene weverij. In 1819 ging hij naar Brussel, en eerst hier ontving hij eenig onderwijs. Niettemin kon hij reeds in 1827 als onderwijzer optreden, doch na de Belgische omwenteling vond zijne Vlaamsche school zoo weinig bijval, dat hij tot het weversbedrijf moest terugkeeren. Weldra voegde hij zich bij de partij der democraten en werd schrijver.
Zijn eerste stuk was een: „Nieuwjaarswensch aan mijnen evennaesten (1836)”. Met de leden eener politieke vereeniging stichtte hij den schouwburg „De Volksbeschaving”, waarvan hij bestuurder werd. Daarvoor schreef hij: „Klaes Lyden (tooneelspel, 1835)”, — „De verlichte boer (blijspel, 1835)”, — „Het aardsch Paradijs of de zegepraal der broederliefde (tooneelspel, 1836)”, — „De voorbereiding der kiezing aan de herberg of de vergelijking van den barmhartigen Samaritaan (1836)”, — „De vijanden van het licht of de tegenwerkingen van de maatschappij der verbroedering (1836)”, — „Peer-la-Ia (kluchtspel)” — en „De Belgische Natie (dramatisch feesttafereel)”. Voorts leverde hij: „Volksgedichten (1861)”, — „Belgische volksalmanakken”, — „Antwoord op een naamloos lasterschrift enz. (1840)”, — „Volkshandboekje (1842, 1843)”, —en „Werk en Kapitaal (1872). Ook was hij van 1835 tot 1843 aan de redactie van onderscheidene Weekbladen verbonden.
Jan Hendrik Kats, een zoon van den voorgaande en tooneelkunstenaar bij den schouwburg „De Volksbeschaving”. Hiervoor schreef hij: „Lodewijk of de gevolgen van het spel (drama, 1853)”, — „De Bastaard (drama)” — en „Het geld (drama)”. Voorts leverde hij: „Een woord over de associatiën der werklieden (1860)”, — „Frankrijk tegenover Europa of de kwestie der natuurlijke grenzen (1860)” — en „Belgen vooruit naar het uiterst Oosten (1860)”. Bij het uitbarsten van den oorlog in Amerika toog lip derwaarts om te strijden voor de afschaffing der slavernij en klom op tot den rang van kapitein. Daarna ondersteunde hij de Mexicanen in hun strijd voor de onafhankelijkheid, verdedigde als kolonel de stad Oaxaca en overleed aan de gele koorts op het eiland Nassau in 1867.
