Jost (Isaak Markus), een verdienstelijk Israëlietisch geleerde, geboren te Bernburg den 22sten Februarij 1783, bezocht het gymnasium te Wolfenbüttel en de hoogescholen te Göttingen en te Berlijn, waar hij zich wijdde aan de studie der letteren. In laatstgenoemde stad zag hij zich reeds in 1816 aan het hoofd eener school geplaatst en bleef in die betrekking tot 1835. Toen werd hij benoemd tot eersten leeraar-directeur eener school te Frankfort aan de Main, en was hier werkzaam tot aan zijn dood op den 25sten November 1860.
Van zijne geschriften vermelden wij: „Geschichte der Israeliten (1820—1829, 9 dln)”, — „Neue Geschichte der Israeliten von 1815—1845 (1846—1847, 3 dln)”, — en „Geschichte des Judenthums und seiner Sekten (1857—1859, 3 dln)”, — voorts nog: „Allgemeine Geschichte des jüdischen Volks (1831— 1842, 2 dln)”, — eene vertaling van de „Mischna”, '— en gelegenheidsschriften en opstellen in maandwerken. Hij redigeerde de „Israëlitische Annalen” en met Creizenach het Hebreeuwsch tijdschrift „Sion.”
