Jenner (Edward), die de weldadige koepokinenting in zwang heeft gebragt, geboren den 11den Mei 1749 te Berkeley in het graafschap Gloucester, was eerst in de leer bij een heelmeester te Sudbury bij Bristol en oefende zich vervolgens te Londen in de heelkunde, waarna hij zich in zijne geboorteplaats vestigde en zich toelegde op de beoefening der natuurlijke historie. Eene boerin maakte hem opmerkzaam op het voorbehoedend vermogen der koepokken tegen de natuurlijke pokken, en na voortgezet onderzoek ging hij den 14den Mei 1796 over tot het inenten van een knaap, James Phipps genaamd, en hij nam waar, dat later hem ingeente menschenpokken op dezen geen invloed hadden. Aan zijne verhandeling over dit onderwerp werd niettemin eene plaats geweigerd in de „Philosophical Transactions”. Nu maakte hij zijne ontdekking bekend in het geschrift: „Inquiry into the causes and effects of the variolae vaccinae (1798)”, waarna de geheele wereld hem een weldoener der menschheid noemde en nog noemt, al is ook niet bewezen, dat door de koepok-inenting de scherpe stoffen uit het ligchaam verdwijnen.
In 1802 ontving hij 10000 en in 1807 zelfs 20000 pond sterling als eene nationale belooning en in 1805 het burgerregt van Londen. Zijne vrienden deden de Royal Jennerian Society verrijzen, die hem tot voorzitter benoemde. Zijne laatste levensjaren sleet hij gedeeltelijk te Cheltenham en gedeeltelijk te Berkeley, waar hij den 26sten Januarij 1823 overleed. Hij heeft onderscheidene geschriften nagelaten, en in 1858 is ter zijner eere in Trafalgar-square te Londen een standbeeld geplaatst.
