Isselt. Onder dezen naam vermelden wij:
Michaël van Isselt, een Nederlandsch geschiedschrijver, volgens sommigen te Dockum, volgens anderen te Amersfoort geboren. Het is echter zeker, dat zijn vader als geneesheer gevestigd en met grooten lof werkzaam was. Michaël ontving aldaar zijne opleiding, studeerde te Utrecht in de letteren, te Leuven in de wijsbegeerte en godgeleerdheid en keerde toen naar Amersfoort terug, waar hij echter in 1579 als R. Katholiek geestelijke verbannen werd. Dit lot trof hem ook te Zwolle, alsmede te Nijmegen, waar hij in 1590 pastoor geworden was. Toen deze stad in handen viel van den prins van Oranje, begaf hij zich naar Keulen, waar h|j eenigen tijd woonde en geschriften uitgaf, en werd toen pastoor te Hamburg, alwaar hij den 17den October 1597 overleed. Hij schreef: „Historia belli Coloniensis etc. (1584; 2de druk 1620)”, — „Historia sui temporis (1602)”, — de eerste 3 deelen van den „Mercurius Gallo-Belgicus (1588, 1599, 4 dln)”, — alsmede „Conciones Evangeliorum Dominicalium et festorum (1594)”.
Edmond Willem van Dam van Isselt, zie onder Dam.
